ब्लॉग

आपल्या महिला आघाडीच्या, आताच्या ल़ेखमालेचा विषय  मी वाचला ,आणि हा विषय मनाला खुपच भावला, आवडला. खरंच आपल्या आयुष्यातील गतकाळातील आठवणींचा,सुख दुःखांचा खजिना आज आपल्याला या निमित्ताने मोकळा करायची संधी महिला आघाडीने दिली ,त्याबद्दल धन्यवाद!.   हा विषय वाचताच  मी माझ्या आयुष्यात मागे  डोकावून पाहिले,तर जणु काही एखाद्या चलतचित्रा प्रमाणे मी माझ्या बालपणात गेले. माझे बालपण

         ऋणानुबंध . ” वहिनी,निघते ग …….आई गेली!” प्रियाचे शब्द कानी पडले आणि मी जिथल्या तिथेच थिजून गेले.काहीच बोलू शकले नाही.सर्रकन तेहतीस वर्षाचा काळ  मागे गेले. . सासरी उंबरठ्यावर चे माप ओलांडून आले आणि अगदी जीवापाड प्रेम करणारी ताईमावशी बापू, माई मावशी,अण्णा मामा,केरकर आई अण्णा, लीला आत्या,किती किती नाती मिळाली.एक एक करून

गणपतीपुळ्याच्या समुद्र किनाऱ्यावर चालत चालत अगदी एका टोकाला  आल्यावर खूप दूर आल्याची जाणीव झाली आणि तिथल्या एका दगडावर जरा टेकले. सुर्य समुद्रात गडप  होण्याच्या तयारीत होता आणि मला जसा लहानपणी दिसायचा तसाच दिसला. तेव्हा वाटायचं हा पाण्यात जाऊन  लपतो आणि सकाळी परत दुसऱ्या दिशेने वर येतो. आज इतक्या वर्षात त्याच्या दिनचर्येत काहीच बदल झालेला नाही.

खरंच किती समाधान वाटत आहे! सतत ऊर्जा घेऊन…वयाचा विचार न करता…म्हणजे सर्व गोष्टी एका पाठोपाठ चित्रपटाप्रमाणे डोळ्यांसमोरून सरकत आहेत. प्रथम  माझे रम्य ते बालपण निसर्गरम्य अशा गगनबावडा शेजारील भुईबावडा गावी इयत्ता चौथी पर्यन्त गेल्यामुळे व एकत्र कुटुंबात असल्यामुळे चांगले संस्कार होत होते.  परंतु शिक्षणाची आवड असल्यामुळे आईवडिलांचे प्रेम,आपुलकी बाजूला ठेवून, भविष्य घडविण्यासाठी माझे भाऊ मला

प्रत्येक मनुष्य आयुष्यात एकदा तरी भूतकाळामध्ये रमतोच, मग तो भूतकाळ चांगला वाईट कसाही असला तरी प्रत्येकाला आपला भूतकाळ आठवतोच. मीही बऱ्याच वेळा भूतकाळामध्ये फार रमते. प्रेमळ आई वडीलांच्या पंखाखाली गेलेले रम्य बालपण, प्रसंगी खाल्लेले धपाटे  शाळेत जाणारी मुले पाहिली की स्वतःचे शाळेतले दिवस आठवतात. तीन भावंडांमध्ये कंपासबॉक्स शेअर करणे, माझी पुस्तके लहान भावंडांनी वापरणे, असे जरी

*मागे वळून पाहतांना…*  *जाग मनाला आली.* *राहून गेले जे,ते करण्या…*   *जगण्याची मध्यान्ह झाली!*   . *आपला भूतकाळ ही आपल्या वर्तमानाची सावली असते असे म्हणतात!  त्या सावलीला सोबत घेऊनच आपल्याला भविष्याकडे वाटचाल करायची असते. आयुष्याची बरीच वर्षे निघून गेल्यानंतर मागे वळून पाहतांना बऱ्याच गोष्टी डोळ्यांसमोर तरळून जातात. इतकी वर्षे आपण कधी गेलेल्या काळाचा विचारच केलेला नसतो. रोजच्या

भारतीय समाजव्यवस्था ही पूर्वीपासून पुरुषप्रधान संस्कृतीची. हळूहळू काळ बदलत आहे. शंभर वर्षांपूर्वी होणारी मुलींची  पाळण्यातली लग्ने बंद पडली. सावित्री बाई फुले यांच्यासारख्या अनेक समाज सेविकांनी स्त्री शिक्षणाला गती दिली, त्यामुळे स्त्री प्रगल्भ झाली. पंडिता रमाबाई,  रमाबाई रानडे यांचे कार्य मोलाचे आहे. ज्या पुरुषाने राजकीय सामाजिक शैक्षणिक कामे केली, अशा प्रत्येक पुरुषामागे या घरातील स्त्रीचे योगदान

नमस्कार मैत्रिणींनो, आजचा विषय आहे कर्तुत्ववान स्त्री व्यक्तिरेखा. बुरसटलेल्या कल्पनांनी, आचार-विचार आणि रितीरिवाजांनी, समाजाची अवस्था चिखलात रुतलेल्या रथासारखी झाली होती़. समाजाचा रथ अज्ञानात, अनिष्ट चालीरीती आणि आचार-विचारात रुतून बसला तर समाजाच्या अधोगतीला पर्याय नव्हता. काही वर्षापूर्वी  आपला समाजही अशाच अंधकार युगात होता.  स्त्रीची अवस्था  दावणीला बांधलेल्या गायी सारखीच होती.  अशा कालखंडात, एखादी साध्वी पतिव्रता  आपल्या

आज सर्वच क्षेत्रात महिलांच्या प्रगतीचा रथ चौफेर उधळत गगनभरारी घेत आहे.प्रत्येक क्षेत्रात पुरुषांच्या बरोबरीने स्त्रिया कार्यकर्तृत्वाचा ठसा उमटत असताना दिसत आहेत; याचे श्रेय जाते स्त्री शिक्षणाचे पहिले बीज पेरणारे अग्रणी दाम्पत्य क्रांतिसूर्य ज्योतीराव फुले व सावित्रीबाई फुले यांना .स्त्री शिक्षणाला वाहून घेतलेल्या सावित्रीबाई फुले यांच्या कार्यामुळे आज आपण आत्मनिर्भर होऊन मोकळेपणाने व्यक्त होत आहोत. त्या

भारतामध्ये कर्तृत्ववान स्त्रिया अनेक आहेत, पण मला भावलेले एक व्यक्तिमत्व  ज्यांनी  देशात बाल शिक्षणाची मुहूर्तमेढ रोवली.  बालवाडी वर विविध प्रयोग करणा-या बाल शिक्षण तज्ञ पद्मभूषण ताराबाई मोडक.  .  त्यांच्या कार्याची ओळख आता मी तुम्हाला सांगते. ताराबाईंच्या मते  बालक म्हणजे पृथ्वीवरील देव आहेत. मुलांचा शारीरिक, मानसिक आणि बौद्धिक विकास त्यांच्या अगदी लहान वयापासून सुरू होतो. लहान